Hét grote geheim...

Altijd spannend de laatste weken van november en de eerste van december... Helaas is voorlopig de spanning er bij ons een beetje af, we moeten wachten op de volgende...

2 dagen (!) voor de intocht zaten we 's avonds aan tafel en kwam Marlon.
"Bestaat Sinterklaas niet?"

Blikken over en weer...

"Ehm, hoe kom je daarbij?"

"Nou, die en die en die zeggen dat hij niet bestaat!"

Nog meer blikken over en weer en de dringende blik van hubbie om 't dan nu dus tóch maar te gaan vertellen.

Als Jayden dan eindelijk ook in bed ligt, ga ik maar eens bij Marlon kijken.

"Even over Sinterklaas, hoe oud denk je dat hij is?"

"Ehm, ik weet het niet mama..."

"Denk je dat hij 70, 80, 100 of nóg ouder is?"

In vólle overtuiging
"Nog ouder!"

Voorzichtig
"Kan dat wel?"

"Dus hij bestaat niet?"

En vervolgens barst hij in een hele verdrietige huilbui uit...

Dan haal ik het 'officiële' verhaal erbij en vertel dus dat hij wel echt bestaan heeft, lang geleden.
Nog helemaal in tranen vraagt hij aan mij of er dan ergens een graf is. Ik antwoord dat die er wel is...

"Mag ik er dan een keertje een bloemetje gaan leggen?"

Toen moest ik wel even slikken...

Pas dáárna begon het verder te dagen...
- hoe zat het met de Kerstman (doen we helemaal niet aan)
- en de tandenfee, hoe zit dat? (was ik toch niet zo geheimzinnig over geweest...)

"Mam, de cadeautjes, die halen de Pieten toch wel hè?"

"Eh, nou..."

"Nou zo vind ik het helemaal niet meer leuk... Wie doet dat dan allemaal?"

"De papa's en mama's halen de cadeautjes en stoppen die ook in de schoen."

"Oh. Maar de Sinterklaas op de televisie, die is toch wel echt hè mam?!"

"Nou eigenlijk niet, maar voor mij is hij wel de échte hulpsinterklaas!"

Hierna heb ik het gesprek maar gelaten, hij was echt zó over z'n toeren.
Ik vond het ook vreselijk om te zeggen. Maar beter zo dan dat hij het van anderen had gehoord.
Toen zondagochtend de schoen gevuld was, keek hij vragend naar mij...
Ik heb het gelaten, hij weet het eigenlijk wel, maar zit nog in de ontkenningsfase...

Over een maand of wat, gaan we het er nog maar eens uitgebreid over hebben. En daarna...

Is het weer een geheim.